Ik wilde vroeger altijd verliefd worden en iemand vinden die van mij houdt. Iemand die mij mooi vindt (zoals ik ben) en bij mij wil zijn. Samen dansten we tussen de schapen door in de wei en renden hand in hand onder de sterrenhemel het leven tegemoet. (Ja ik was een kleine Heidi.) Er zijn heel veel verschillende scenario’s in mijn hoofd geschreven hoe ‘mijn liefde’ en mijn liefdesleven er uit zouden zien.
Maar ik heb geen concreet beeld gehad van de betreffende man, of, dit wisselde naargelang de indrukken die ik op had gedaan op dat moment. Ik wist wel dat het een man zou worden. Ik fantaseerde over de manier waarop hij mij lief zou hebben en hoe we samen waren meer dan over hoe hij er uit zag, wat hij deed of wanneer en hoe we trouwen.
Trouwen, zover ik me kan herinneren, kwam helemaal niet in mijn fantasie voor. En dus ook de jurk, de taart en al dat gedoe niet. En ook de kinderen waar iedereen mij het afgelopen jaar naar vraagt zaten niet in deze fantasie. En nu is het bijna zover. Nog een paar maanden maar. En daar sta ik dan in het oude stadhuis, in een echte trouwjurk. En over iets meer dan een maand zal ik ‘ja’ zeggen tegen de man waar ik van houdt.
En het mooie is dat alles op zijn plek lijkt te vallen. Ik heb geen fantasieën gehad over de plek en manier waarop ik ten huwelijk moest worden gevraagd. Als volwassen vrouw, sinds mijn relatie daar wel naartoe leek te groeien, heb ik er wel over nagedacht. Maar uiteindelijk was het moment zoals het was en had ik het niet beter kunnen bedenken. Ook had ik van te voren geen idee in welke maand ik zou willen trouwen en waar mijn aanstaande allemaal aan moest voldoen.
En ik geloof dat dit er voor zorgt dat alles op zijn plek zal vallen. Dat ik ruimte open heb gelaten om mijn beelden uit mijn jeugd aan te vullen met de realiteit van het leven. Dat ik hierdoor ontspannen kan zijn en gelukkig ben in mijn relatie. Accepterende zoals het is in plaats van te bezig zijn met hoe wij moeten voldoen aan droombeelden. En als ik iets aan je mee zou willen geven aan is dat de droomman of droomvrouw niet bestaat. Er is een veel betere, een echte. Die de droom vervult.