Oke. Ik ben helemaal voor het stimuleren van creatieve uitingen en zie met veel plezier de DIY mentaliteit een opmars maken. Ik geloof dat ‘zelf doen’ hoe dan ook zorgt voor een meer voldaan gevoel. Je leert door zelf te doen meer over jezelf en je mogelijkheden. Daarnaast ontwikkel je ook nieuwe inzichten en vaardigheden. Dit kun je betrekken op elk levensgebied maar laten we het even beperken tot creatieve activiteiten.
Want afgelopen donderdag ben ik voor het eerst naar KreaDoe geweest. De creabeurs van Nederland in de jaarbeurs van Utrecht. Ondanks dat ik al mijn hele leven creatief bezig ben heb ik nooit direct de behoefte gehad om naar iets dergelijks toe te gaan. Maar op uitnodiging ging ik met twee collega’s mee.
Wat een verschrikking was dat. Ik ben me echt rot geschrokken op die beurs. Heel naïef verwachtte ik een levendige en energieke beurs met vernieuwende en verdiepende vakkennis. Vanaf het moment dat ik de auto uitstapte en om me heen keek was ik bang dat ik misschien wel een fout beging. Een horde van vijftig plussers met een regenboog aan boodschappen trolleys beklimmen de trappen van de parkeerplaats naar de ingang van de jaarbeurs. Geen man in zicht. Wanneer we binnenstappen in de betreffende hal zakt de moed mij nog verder in de schoenen. Alles knalroze en paars. Want uiteraard kan creativiteit alleen voor vrouwen zijn.
Het eerste half uur kreeg ik een onaangenaam gevoel dat ik 100 jaar aan kennis en mogelijkheden achter loopt. Maar al gauw werd mij duidelijk hoe het echt zat. Deze beurs bood geen nieuwe kennis, geen verdieping en weinig inspiratie. Natuurlijk waren er een handje vol interessante materialen en ideeën te vinden maar de basis blijkt te bestaan uit een kant en klare wereld. Overal pakketten met alles er op en er aan. Vorm, kleur, volgorde, materiaal, alles is voor je bedacht en gekozen. En alle technieken zijn hetzelfde net op een andere manier gebruikt en of uitgelegd. Maar natuurlijk moet er wel een nieuw potje gekocht worden voor dit product. Gelukkig weten de meeste bezoekers toch niets van de materialen af en kopen vrolijk alles wat hen op dwingende wijze aangeraden wordt. Het was alsof ik een supermarkt inloopt, waar alle producten hetzelfde zijn met een ander logo voorop.
KreaDoe blijkt te bestaan voor een hedendaagse maatschappij waarbij vakkennis en creativiteit ten onder gaan aan een voorbedacht idee van wat ‘goed’ en ‘mooi’ is. Mensen krijgen alles kant-en-klaar in de schoot geworpen en volgen netjes alle stapjes op de verpakking op. Ze kopen de kant en klare pakketten en zijn zo trots op het eind product. Maar dit eindproduct is niet hun eigendom maar het eigendom van een ontwerper achter een bureau ergens in een bedrijf. Het zelf doen aspect wordt hierin nog enigszins gestimuleerd want mensen moeten daadwerkelijk iets doen. Maar creatief zijn en echt creatief denken is er niet bij.
Wanneer je niet meer vanuit het idee tot het eindproduct werkt maar een stappenplan uitvoert sla je alle belangrijke stappen over als je het mij vraagt. Je vraagt jezelf niet meer af waarom, wat en hoe en doet gewoon. Je verdiept je niet in wat je eigenlijk aan het doen bent. DIY. Je kunt de ‘Y’ wel weglaten in dit geheel want je eigen ik heeft hier geen plek. Heb jij het meubel van de Ikea zelf gemaakt? Ben je creatief geweest toen je het meubel in elkaar zette? Heb jij het meubel bedacht, ontworpen, materiaal uitgezocht/ gekocht en heb jij vanuit je opgedane kennis een meubel gebouwd? Nee. Heb jij het kant en klare kunstwerk dat in je vensterbank staat dan wel zelf gemaakt?
KreaDoe is wat mij betreft een gemiste kans om alle mensen van alle leeftijden kennis te laten maken met de toegankelijkheid en mogelijkheden van echte DIY projecten. Waarbij ‘mooi’ van ondergeschikt belang hoort te zijn aan de DIY ervaring en mag verschillen per individu. Maar ja daar verdienen we natuurlijk geen geld aan.
No Reproduction Without Creditline