Het is verbazingwekkend hoe argwanend ik ben ten opzichte van de wereld. Ik zie ‘s avonds een levensgroot krat bij een winkel buiten staan in een verder verlaten winkelstraat en ik denk aan een verborgen camera actie, een terroristische aanslag of een gruwelijke moord. Pas daarna bedenk ik me dat het misschien gewoon simpelweg een krat is, waarschijnlijk alvast buitengezet voor de vuilniswagen de volgende dag. Hoe dan ook, ik loop nieuwsgierig langs en bekijk het krat onderzoekend van alle kanten. Maar ik blijf wel op enige afstand. En ik doe dit alles zonder stil te blijven staan want als je in beweging blijft kun je je sneller uit de voeten maken wanneer het ‘mis’ gaat.
En ik zeg bewust ‘wanneer’ en niet ‘als’. Want ik ben nog geheel niet overtuigd dat het niet mis zal gaan. Ik ben er zelfs bijna zeker van dat er elk moment een bom zal ontploffen of eng geschminkte mens uit de doos zal springen om mij een hartaanval te bezorgen. Waarna ik er alvast achter aan denk, ‘Dat heb ik weer’.
Door de jaren heen heb ik moeten constateren dat ik steeds voorzichtiger ben geworden. Dit heeft vele oorzaken waarvan er een ongetwijfeld zal zijn dat ik volwassen en daarmee beter en/of breder geïnformeerd ben geworden. Maar ik ben vast besloten om naïef te blijven ondanks al mijn argwanende gedachten en ideeën. En ik zal aan de onschuldige kant blijven staan en alle ervaringen met open armen ontvangen. Ahum, zegt ze dapper terwijl de donkere dagen reeds zijn gearriveerd en ik sinds kort 9 km over lange onverlichte wegen moet fietsen naar mijn werk. Want alles met open armen willen ontvangen betekend niet dat mijn argwaan er niet meer is. En hoe meer je op je hoede bent hoe sneller je schrikt, is mijn ervaring.
Naïef zijn is moeilijk en gemakkelijk tegelijk. Het is een instelling waar de hele wereld je continue vanaf probeert te trekken. Inclusief je eigen instinkt dat graag wil anticiperen. En terecht want is dat niet hoe je overleefd? Maar aan de andere kant is enige vorm van naïviteit ook niet de manier om te ontwikkelen. Misschien is de tijd gekomen om mijn argwaan om te zetten in nieuwsgierigheid met een vleugje voorzichtigheid. Klinkt dat al een idee?
– No Reproduction Without Creditline